ZUID-AFRIKA: NA ZUMA DE ZONDVLOED
De corruptste president die de merkwaardige en ooit welvarende republiek Zuid-Afrika in zijn betrekkelijk jonge geschiedenis heeft ondergaan, heeft zich vorige week dan toch, na een paar dagen het slachtoffer te hebben gespeeld, bij een gevangenis in KwaZoeloe-Natal gemeld om zijn gevangenis van 1,5 jaar voor belediging van het hooggerechtshof, te kom uitdien. Over de meer dan 700 andere aanklachten die tegen de man lopen, wordt deze dagen niet eens meer gerept. Beter had ik geschreven ‘durft men niet meer reppen’, want als je ziet welke hel deze lichte straf al heeft doen losbarsten in Nelson Mandela’s regenboognatie, kan je je toch niet voorstellen waar Zuma’s trouwe en blijkbaar nog talrijke aanhangers toe in staat zouden zijn indien hun idool een straf zou krijgen in verhouding met het door hem gepleegde machtsmisbruik en de door de Indiase familie Gupta toegedekte corruptie, waarbij het beslist niet om kleine bedragen gaat.
Diefstal ten nadele van het volk, van die arme zwarten die president Cyril Ramaphosa steevast our people (ons volk) noemt. Tot het er echt op aankomt. Tot our people in de provincies KwaZoeloe-Natal en Gauteng aan het moorden, branden en plunderen slaat, zo mateloos dat warenhuizen geen waren meer kunnen verkopen, omdat ze totaal leeggeroofd zijn als de meute er is gepasseerd met in haar woedende vuisten de opstandige eis free Zuma (laat Zuma los). Al tientallen doden heeft die volkswoede gekost en auto’s in vlammen worden waarschijnlijk – denk terug aan de halsbandmoorden van Winnie Mandela – begroet als vreugdevuren. En de president, die het leger heeft ingeschakeld, weliswaar met slechts 2.500 manschappen, wat naar de mening van waarnemers met gezond verstand, véél te weinig is in deze ‘helse’ noodtoestand, zit vanuit zijn veilige Kaapse residentie naar our people te kijken en rekent op zijn minister van politie, Beki Cele, om voor hem de kastanjes uit het hellevuur te halen, maar die minister doet niks, want die heeft het, naar wordt verteld, te druk met op het strand van Durban te speuren naar wittes die corona-regels overtreden.
Wie wél een alarmbel luidt, is de directievoorzitter van landbouworganisatie Saai, dr. Theo de Jager (foto), die dringend een netwerk uitgebouwd wil zien van organisaties die de landbouwers kunnen beschermen tegen de plaag van plundering en brandstichting. Zijn roep werd blijkbaar gehoord tot ver over de grenzen, want hij is, naar eigen zeggen, toegegooi met boodskappe van simpatie, van boeren uit o.a. Nieuw-Zeeland, Canada, Japan, Italië, Hongarije en Tunesië. De voorzitter stelt zich ook vragen bij die 2.500 opgeroepen soldaten. Terwijl winkelcentra, boerderijen, snelwegen en voertuigen branden, heeft Zuid-Afrika het recht om te weten wat er van de rest van ons militair vermogen, uitrusting en soldaten geworden is, meent De Jager. En dan legt hij de vinger op een wonde die door blanke landgenoten, als roependen in een ‘zwarte’ woestijn, al vaker is aangeroerd: dit is ‘gewoon’ een verlengstuk van een mentaliteit van plundering die het ANC al lang, té lang, gekoesterd en zelfs beschermd heeft.
Stroperij van de staat en Zuid-Afrika’s welvaart komt al van lang voor de huidige oproerige eisen Zuma vrij te laten. De Zondo-commissie heeft de diepgewortelde hebzucht, nepotisme en bedrog binnen het ANC bloot gelegd. Het ANC heeft in het parlement bij herhaling zijn eenparige steun aan Zuma toegezegd, lang nadat de omvang van de plundering al bij het brede publiek bekend was. Uit de mond van een niet-blanke is dat toch wel héél sterke taal.
Source: https://reactnieuws.net/2021/07/14/zuid-afrika-na-zuma-de-zondvloed/